*jEken

a k. of grass, reed

Proto-Turkic: *jEken
Altaic etymology: Altaic etymology
Proto-Altaic: *dék`à
Russian meaning: вид травы, тростника
Turkic: *jEken
Mongolian: *dek-
Tungus-Manchu: *deke-
Korean: *tái
Japanese: *tákái
Comments: EDT 913, VEWT 195, ЭСТЯ 4, 172-173. Turk. > Mong. ǯeken, ǯege-sün (KW 472, Щербак 1997, 123); Hung. gyékény (MNyTESz 1, 1125).
Old Turkic: jigen (OUygh.)
Karakhanid: jigen (MK)
Tatar: jegɛn (dial.), ǯikɛn
Middle Turkic: jekän (R.), jigän (AH)
Uzbek: jäkän
Uighur: jekän
Turkmen: jeken
Oyrat: jeken, jekken, d́ēken
Kirghiz: ǯeken
Kazakh: žeken
Noghai: jeken
Bashkir: jekän
Balkar: zegen
Karakalpak: žiken